Автор работы: Пользователь скрыл имя, 13 Мая 2015 в 19:46, реферат
Андрэй Макаёнак нарадзіўся 12 лістапада 1920 года ў вёсцы Борхаў Рагачоўскага раёна Гомельскай вобласці ў сялянскай сям'і. Бацька - Ягор Сяргеевіч Макаёнак, быў арганізатарам першых калгасаў; маці - Меланія Міхайлаўна Макаёнак. У 1927 годзе Андрэй паступіў у пачатковую школу. Затым сям'я будучага драматурга пераязджае ў раённы цэнтр Журавічы, дзе хлопчык працягвае вучобу ў Журавіцкай сярэдняй школе
Андрэй Макаёнак
Андрэй Макаёнак нарадзіўся 12 лістапада 1920 года ў вёсцы Борхаў Рагачоўскага раёна Гомельскай вобласці ў сялянскай сям'і. Бацька - Ягор Сяргеевіч Макаёнак, быў арганізатарам першых калгасаў; маці - Меланія Міхайлаўна Макаёнак. У 1927 годзе Андрэй паступіў у пачатковую школу. Затым сям'я будучага драматурга пераязджае ў раённы цэнтр Журавічы, дзе хлопчык працягвае вучобу ў Журавіцкай сярэдняй школе. Вучобу ў школе даводзілася сумяшчаць з нялёгкай сялянскай працай. Бацькі хлопчыка хоць і бачылі яго выдатныя таленты, але лічылі, што навукай і творчасцю сыты не будзеш, а таму наведванне школы праз дзень лічылася нармальным: Андрэй папераменна з братам Іванам працавалі ў якасці пастухоў, ганялі ў поле свіней.Тым не менш, у 1938 юнак паспяхова скончыў школу ў Журавічах у ліку яе лепшых вучняў.
Пасля заканчэння школы Андрэй Макаёнак паступіў у ваеннае вучылішча, аднак прабыў там не доўга. Пазней ён тлумачыў: «Вельмі ўжо не па мне была там дысцыпліна. Рос анархістам-пастухом. Прывык да свабоды, а там яе не было. Паколькі прысягі яшчэ не даваў - мяне па-добраму адправілі дадому». У 1939 Макаёнак спрабаваў паступіць у Усесаюзны дзяржаўны інстытут кінематаграфіі, аднак не прайшоў па конкурсе. У тым жа, 1939, годзе Андрэй быў мабілізаваны ў Чырвоную Армію, службу праходзіў у Грузіі.
Першыя месяцы вайны Макаёнак правёў у складзе групы савецкіх войскаў у Іране, затым частку, дзе служыў Андрэй, была перакінутая на Паўночны Каўказ, а потым у Крым. У баі красавіка 10 Андрэй Макаёнак атрымаў цяжкае раненне, яго ногі былі изрезаны асколкамі разарваных непадалёку мін. Лекары западозрылі гангрэну і вырашылі вырабіць ампутацыю, аднак Макаёнак праявіў цвёрды характар: пагражаючы медперсаналу трафейным пісталетам, ён рашуча адмовіўся ад ампутацыі. У далейшым ён перанёс некалькі цяжкіх аперацый, аднак ногі захаваў. Макаёнак імкнуўся вярнуцца на фронт, але па стане здароўя быў дэмабілізаваны.У канцы 1943 гады, пасля вызвалення Гомельскай вобласці ад акупантаў, вярнуўся ў сяло Журавічы.
У Беларусі Андрэй Макаёнак знаходзіўся на камсамольскай і партыйнай рабоце: быў сакратаром Журавіцкага раённага камітэта камсамола (1944), Гродзенскага гарадскога камітэта камсамола (1945 г.), працаваў загадчыкам партыйным кабінетам Магілёўскага чыгуначнага вузла (1945-1946 гг.), Памочнікам сакратара Журавіцкага райкама партыі (1946-1947 гг.).
У 1947 годзе Андрэй Макаёнак паступіў у Рэспубліканскую партыйную школу пры ЦК КПБ, якую скончыў у 1949 годзе. Пасля навучання ў партшколы, Макаёнак быў накіраваны ў часопіс «Вожык», дзе працаваў на працягу чатырох гадоў (да 1953 г.) на пасадзе загадчыка аддзела прозы. У 1949 г. Андрэй Макаёнак становіцца членам Саюза пісьменнікаў СССР.
На працягу 12 гадоў, з 1966 па 1978 гады, Андрэй Макаёнак - нязменны галоўны рэдактар літаратурнага часопіса «Нёман».
Памёр у 1982 годзе.Захаваны на Усходніх могілках Мінска .