Ақшаның жүйесі

Ақшаның жүйесі, элементтері, негізгі типтері. Жалпы мемлекеттік  заңдармен реттелген елдегі ақша айналысын ұйымдастыру ақша жүйесі болып табылады. Әрбір мемлекеттің  өзінің ұлттық ақша жүйесі бар.

Қазақстан Республикасының  ақша жүйесі 1995 жылы 30 наурыздағы «Қазақстан Республикасы Ұлттық банк туралы »  Қазақстан Республикасы Президентінің  заң күші бар Жарлығына сәйкес ұйымдастырылған. Жарғы ақша айналысын  ұйымдастыру негізін және формаларын белгілейді, онда ресми ақша бірлігі, ақша белгілерінің эмиссиясы, сонымен  катар монеталарды жасау тәртібі, ақша айналысын ұйымдастыру және реттеу тәртіптері камтылады.

 Ақша жүйесі келесі  элементтерден тұрады:

 Ақша бірлігінің атауы.  ҚР-ның ақша бірлігі ретінде  100 тиыннан құралған 1 теңге болып  табылды.

 Ақша белгілерінің  тұрлері. Егер 1991 ж. 1 қаңтарына дейін  айналыста қазыналық билеттер  болса, онда қазіргі кезде ҚР  ақша белгілері болып олардың  өсу құны бойынша төлемнің  барлық түрлеріне қабылданатын  банкноттар мен монеталардан  құралады. Олар Ұлттық банктің  міндеттемесі болып табылады  және барлық активтермен қамтамасыз  етіледі.

 Эмиссия тәртібі. Қолма-қол  ақшаларды шығарып, олардың айналысын  ұйымдастыру және айналыстан  шығаруды Ұлттық банктің қолма-қолсыз  ақша эквивалентін алумен банкнота  мен монеталарды сату формасында  жүзеге асырады.

 Ақша тұрлері. Заңды  төлем кұралы болып табылатын:  қағаз және несие ақшалар.

 Валюталық бағам дегеніміз  – бұл басқа бір елдің ақша  бірлігіне қатысты бейнеленген  сол елдің ақша бірлігінің  бағасы.

 Әлемдік тарихта ақша  жүйесінің келесі типтері болған:

- металдық айналым, мұнда  ақшалай тауар ақшаның барлық  қызметін атқарады, ал несие ақшалар  металға айырбасталады;

- несие және қағаз акша  айналысы, мұнда алтын айыр-бастамайтын  банкнотамен айналыстан ығыстырылып  шығарылды және қазынаға айналды.

 Металдық айналысқа  қатысты аталып өткен екі ақша  жүйесі – биметаллизм және  монометаллизмге тән.

 Биметаллизм – бұл  ақша жүйесінде жалпы құндык  эквивалент ролін заңды түрде  екі металл атқарады. Алтын және  күміс монеталар кең көлемде  соғылып, еркін айналысқа түсті,  биметаллизмнің үш түрі болды:

 параллельді валюта  жүйесі, алтын және күміс монеталар  арасындағы қатынас металдың  нарықтық бағасына сәйкес стихиялы  түрде бекітілді;

 қосарлы валюта жүйесі, бұл қатынасты мемлекет анықтады;

 «ақсак» валюта жүйесі, күміс монеталар алтын белгісі  болып қалыптасты.

 Ақша ретінде екі  металдың қолданылуы жалпыға  ортақ эквивалент табағатына  карама-қайшы болды. Алтын мен  күміс арасындағы шекті қатынасты  белгілеуде қиындықтар туды. Қосарлы  ақша жүйесін мемлекетаралык  реттеу нәтижесіз болды. Күмістің  қүнсыздануы нәтижесінде алтын  монеталар айналыстан қазынаға  кете бастады.

 Монометаллизм – жалпыға  эквивалент ролін бір ғана  металл (не алтын, не күміс)  атқаратын ақша жүйесі. Алтын  монометаллизмі алғаш рет Ұлыбританияда  1816 ж., Германияда – 1871-1873 жж., Франңияда  – 1876 -1878 жж., Ресей мен Жапонияда  1897 ж., АҚШ-та -1900 ж. белгіленді. Күміс  монометаллизм Ресейде 1834 – 1852 жж., Үндістанда 1852 -1893 жж., Нидерландыда 1847 – 1875 жж. қолданылды.’

 Құн белгілерін алтынға  айырбастау сипатына байланысты  алтын монометаллизмі үш түрге  бөлінді:

 Алтын монета стандарты,  оған алтын монетасының айналысы, алтынның ақша қызметін атқаруы,  құн белгілерінін еркін алтын  монеталарға өсу құны бойынша  айырбасталуы және т.б. тән.

 Алтын құйма стандарты  – ¥ëыбритания мен Францияда  енгізілді. Мұнда банкноталар  заңмен бекітілген сомманы (Ұлыбританияда  – 1700 фунт стерлинг, Францияда  215 мың франктың құны 12 кг массасындағы  стандарт қүймасының бағасына  сәйкес келеді) ұсынған жағдайда  алтын құймаларына айырбасталды.

 Алтын девиз стандарты  – Германияда, Австралияда, Данияда,  Норвегияда және басқа елдерде  бекітілген. Бұл банкноталардың  алтынға, шетел валютасына (девизіне) айырбасталатынын білдіреді. Сөйтіп, бұл стандарт бір елдің валюталы  басқа елдің валютасына тәуелділігін  көрсетті.

1 Красавина Л.Н. Денежное  обращение и кредит при капитализме.  М.: Финаисы и статистика, 1989. 131.

1929 -1933 жж. дүниежүзілік экономикалық  дағдарыстың нәтижесінде алтын  монометаллизмнің барлық формалары  жойылды. Алтынға айырбасталмайтын  несиелік ақшалардың жүйесі бекітілді.  Банкнотаның алтынмен қамтамасыз  етілуі және оны алтынға айырбастау  капиталистік елдердің барлығында  тоқтатылды. Сөйтіп, 1972 ж. шетел орталық  банктері үшін АҚШ долларын  алтынға айырбастау да тоқталды. Ақша эмиссиясын қамтамасыз етуінің  негізі мемлекеттің бағалы қағаздары  болды.

 Алтын айналысынан  айырбасталмайтын несиелік ақшалар  жүйесі, ақша бірлігі құндарының  қалыптасу механизміне қарай  айырбасталды. Несиелік ақшалардың  номиналдық құны оның нақты  құнынан біршама асап тұрады. Эмиссиялық жүйені реттеу ашық  нарықтағы операциялар, міндетті  резервтер нормасы, пайыз мөлшерлемесі, ақша-несиенің басқа да әдістері  арқылы, қаржы және валюта саясатының  көмегімен жүзеге асырылады.

 Айырбасталмайтын несиелік  ақшаларға өту ақша жүйесінің  іргетастық қағидаларының, яғни  ақша айналымының объективтік  қажеттілігінен артық айналысқа  ақша шығаруды шектеу қағидаларының  бұзылуына әкеліп соқты.

 Шаруашылық механизмінің  құрамдас бөлігі ретіндегі ақша  жүйесі қоғамдық ұдайы өндіріс  процесіндегі сәйкессіздіктерге  жауап қайырады. Кез келген сәйкессіздіктер  ақша жүйесінің тұрақсыздығына, ақырында ақшаның құнсыздығына, инфляцияға әкеп тірейді.