Автор работы: Пользователь скрыл имя, 26 Января 2014 в 10:49, курсовая работа
Психология - психикалық құбылыстардың (жан қуаттарының») пайда болу, даму және қалыптасу заңдылықтарын зерттейтін ғылым.
Психикалық құбылыстар бізді қоршап тұрған сыртқы дүние заттары мен құбылыстарының мидағы әр түрлі бейнелері болып табылады.
Кіріспе
1.1 Психология ғылымы
1.2 Психология салалары
1.3 психология гылымының даму кезендері
1.4 Психологияны зерттеу әдістері
Қорытынды
Пайдаланған әдебиет тізімі
3. Абстракциялаудың (дерексіздендіру) екі түрі бар: талдап қорыту және жекелеп бөлу. Талдап қорыту – көптеген бірыңғай заттар мен құбылыстардың жалпы, бірдей белгілерін анықтау. Жекелеп бөлу – бір затты немесе құбылысты зерттеп, талдау үшін зерттеушіге қажетті бір қасиетін немесе сапасын бөліп алу процесі.
Дәріптеушілік – (идеализациялау) дерексіздендірудің бір түрі, оны ғылыми танымның жеке тәсілі ретінде қарастыруға болады. Дәріптеушілік процесі барысында зерттеуші ой жүзінде заттың барлық шынайы қасиеттерінен бас тартып, оның мазмұнына іс жүзінде мүмкін емес жаңа түсінік пен белгі береді. Дәріптелген объектінің зерттеушіге теория жүзінде шынайы объектілерді, әсіресе материалдық объектілерді зерттеу мен санада сақтауда тигізер пайдасы мол.
4. Тұжырым жасаудың индуктивті
және дедуктивті әдістері; бұл
әдістің көмегімен эмпирикальщ
деректер қортыңдыланып,
5. Ұқсастыру әдісі заттар мен құбылыстардың жалпылығын айқындау үшін қолданылады.
6. Теория жүзінде мүмкін
жағдайдың, құбылыстың немесе
заттың моделін жасау әдісі.
Модельдеу – зерттеу объектісі өзімен
ұқсастық қатынастағы басқа бір объектімен
алмастырылатын зерттеу әдісі. Бірінші
объект тұпнұсқа болады да екінші объект
оның моделі болады. Зерттеуші модельді
зерттеп, алған нәтижелерін ұқсастық және
үйлестік заңы бойынша тұпнұсқаға көшіреді.
Модель және модельдеу әдісі тұпнұсқаны
зерттеу қиын немесе мүмкін емес болғанда
немесе тұпнұсқаны зерттеу үлкен қаражат
шығынын талап еткен жағдайда қолданылады.
Модель мен тұпнұсқа арасында белгілі
бір ұқсастық болу керек. Мұндай ұқсастық
зерттеушінің модельді зерттеу кезінде
алған ақпараттарын тұпнұсқаға көшіруге
мүмкіндік береді, ал көшіру үшін ұқсастықтың,
талдау мен жинақтау әр түрлі формалары
қолданылады. Модельдің физикалық табиғаты
тұпнұсқаның физикалық табиғаты сияқты
болу керек (тұпнұсқаның толық көшірмесі
болған модель, модель бола алмайды). Модельдің
тұпнұсқадан айырмашылығы оны зерттеу
оңай, алайда оның бойында модельге де,
тұпнұсқаға да тән негізгі сипаттары мен
өлшемдері болуы қажет. Модель ұқсастық
ретінде тұпнұсқа, оны жетілдіру, қайта
құру жөне оны басқару туралы білімді
зерттеу, сақтау және кеңейту үшін қолданылады.
Модельдеу логикалық, физикалық, математикалық,
заттық, белгілік болады. Модельдің түрін
таңдау таным зерттеу объектісінің күрделілігіне
байланысты.
7. Болжау әдісі зерттеушінің
қатысуынсыз педагогикалық
8. Математикалық және
статистикалық әдістер
Тіркеу әдісі педагогикалық зерттеулер ішіндегі кең тараған әдіс, ол зерттеушінің объектісінің белгілі бір қасиеттерін айқындап, есептеу үшін қолданылады. Тіркеу әдетте белгілі бір белгісі бар не жоқ бір құбылысты өлшеу үшін қолданылады. Бұл белгісі бар объектіні анықтап алып, оны бұл белгісі жоқ басқа бір объектіден ажырата алу қажет. Сондай-ақ, шартты критерилер қажет, мысалы қандай оқушыны тәртіпті, ал қандайын тәртіпсіз деп, өзімшіл немесе көпшіл деп, үлгерімі жақсы немесе үлгерімі нашар деп айтуға болады.
Ранжерлеу әдісі деректердің, құбылыстардың, сапалардың, белгілердің өсуі немесе төмендеуін анықтау үшін қолданылады. Өлшеудің бұл әдісі ретке қелтіру әрекетіне негізделген, яғни зерттеу объетілері немесе құбылыстары нақтыланған бір белгісінің мөлшерінің ұлғаюы немесе төмендеуі тәртібі бойынша орналастырылады. Сандық (интегративті) тізім әдісі сандық көрсеткіштерге сапалық талдау жасауға мүмкіндік береді. Орташа мөлшерді анықтау әдісі орташа сандық көрсеткіштерге, бағаларға талдау жасап, нәтижелері мен оларды дәрежесі бойынша орналастыру, өзара үйлесімдік коэффициенттерді есептеу үшін қолданылады, бұл зерттеушінің математикалық статистика және мүмкіндік теориясы саласында арнайы дайындығын талап етеді.
Теориялық деңгей әдістерінің бұл тобы эмпирикалық деректерге және олардың теорияны құрастыруға ықпал етуіне терең талдау жасап, ондағы заңдылықтарды ашуға, сыртқы факторлар және олардың ішкі мазмұнының фаторларын түсіндіруге бағытталған. Егерде эмпирикалық әдістер объектіні философиялық категория ретінде «құбылыс» деңгейінде зерттесе, онда теориялық әдістер «мәні» деңгейінде зерттейді. Болжауды бұл ретте екі әдіс те объектіні танудың ғылыми сатысы болып табылады, онда құбылыс мәннің көрініс формасы, ал мән тек құбылыста ғана көрініс табады. Олар бір бірімен өзара байланысты, бірақ бір-біріне ұқсас емес. Құбылыс мәнге қарағанда қозғалмалы болып келеді. Зерттеу объектісінің мәнін теориялык түрде тану оның даму заңдылықтарын ашуға көмектеседі. Зерттеудің теориялық және эмпирикалык әдістері ғылыми таным деңгейлері ретінде бір бірімен дилектикалық өзара байланысты және бір бірінсіз өмір сүре алмай әрі дамымайды.
Ғылыми танымның үшінші деңгейі ең жоғары деңгей -әдіснамалык деңгей.Танымның теориялық және эмпирикалық денгейлері негізінде өзгеше ғылыми ұстанымдар қалыптасады және ғылыми педагогикалық зерттеудің жаңа әдістері айқьгадалады; таным іс-әркетінің іргелі әдіснамалық теориясы құрылады.
ҚОРЫТЫНДЫ
Сонымен, психология
дегеніміз - психиканың айғақтарын, заңдылықтарын
және механизмдерін зерттейтін ғылым.
Психология алдында тұрған теориялық
және тәжірибелік міндеттердің көпшілігіне
байланысты қазіргі уақыттағы психология
ғылымы қарқынды даму үстінде. Психикалық
әрекеттің даму барысындағы оның заңдылықтарын
оқытып - үйрету психологияның негізгі
міндеті болып табылады. Соңғы онжылдық
көлемінде психологиялық зерттеулер шеңбері
айтарлықтай кеңіп, жаңа ғылыми бағыттар
мен пәндер пайда болды. Психологиялық
мәліметтердің басқа ғылымдарда қолданылуы
және, керісінше, психология олардың нәтижелерін
қаншалықты шамада қолдануға құзырлы
екені, психологияның ғылымдар жүйесінде
алатын орнына байланысты болады. Қандай
да бір тарихи кезеңдегі ғылымдар жүйесіндегі
психологияның алатын орны психологиялық
білімдердің даму деңгейін өзінің жіктеу
үлгісінің жалпы философиялық бағытын
айқын көрсетті. Қоғамның рухани дамуының
тарихындағы білімнің ешбір саласы, ғылымдар
жүйесіндегі орнын, психология сияқты
өзгерткен емес.
Психологияның
жалпы ғылыми білімдер жүйесіндегі негізгі
қызметінің мағынасы мынада: ғылыми білімнің
басқа аумақтарындағы нәтижелерін белгілі
бір қатынаста талдай отырып, Б. Ф. Ломовтың
айтуы бойынша зерттеуінің объектісі
адам болатын, барлық ғылыми пәндердің
интеграторы болып саналады. Белгілі психолог
Б. Г. Ананьев психология адам туралы мәліметтерді
нақты-ғылыми білім деңгейінде талдауға
ыңғайлы екенін көрсете отырып, бұл мәселені
толығымен өңдеді.
Қандай күрделі
болса да барлық психикалық құбылыстардың
материалдық негізінің қызметін бас миы
қабыршығындағы уақытша байланыстар жүйесі
атқарады. Осы байланыстардың қалыптасуы
және қызмет жасауы салдарынан психикалық
құбылыстар адамның іс-әрекетіне ықпал
етуі мүмкін - оның қылықтарын реттеп,
бағыттайды, адамның объективтік шындықты
қабылдауына ықпалын тигізеді.