Ақпараттық жүйелердің декомпозициясы

Ақпараттық жүйелердің  декомпозициясы.

Анализдің негізгі операциясы болып бүтінді бөліктерге бөлу б.т. Алға қойылған міндеттер, жүйелер, мақсаттар  бірнеше бөлімдерге бөлінеді. Қажет  болған жайғдайда бұл процесс  қайталанып иерархиялық құрылымға  әкеледі. Негізінде анализ объектісі  қиын, сапасыз құрылымданған, нашар  пішімделген болады, сондықтан декомпозицияны эксперт орындайды. Егер бір анализдің  декомпоциясын екі түрлі экспертке  жүктесек, тармақталған тізімдер бір бірінен өзгешеленеді. Эксперттердің құрған тармақтарының сапасы олардың бұл саланы толық меңгеруі мен докомпозицияның қай әдісін қолданғанына байланысты болады.

Қалыпты жағдайда эксперт  бүтінді оңай бөлшектей алады, тек  ұсынылған бөлшектердің толықтылығы  мен шығымсыздылығының дәлелдемесі  қажет болғанда қиындық туады. Эксперт  интуитивті әдістен алгоритмдік  әдіске көшуде қарастырылып отырған  жүйенің моделіне сүйене бөлшектейді.

Докомпозиция операциясы анализдің объектісін алынған модельмен  сәйкестендіре қарап, сәйкестіктерін ерекшелейді. Сондықтан декомпозициялау  барысында қанша бөлшек пайда болады деген сұраққа мынадай жауап беруге болады: негізге алынған модельде қанша элемент болса, сонша бөлшек болады. Декомпозицияның толық болуы бұл модельдің аяқталғандылығы.

Сонымен, декомпозиция белгілі  бір бөлшектелінетін бүтін ретінде  қарастырылған модельдің көмегімен  жүзеге асса, келесі туындаған сураққа  жауап беруіміз қажет: 1)декомпозиция негізі ретінде қай жүйенің моделін  алған жөн? 2)Нақтын қандай модельдерді  алу қажет?

Әрбір анализ қай жүйені қарастыру қажеттігін айқындау үшін керек. Анализ объектісімен байланысты жүйе мен декомпозиция жүргізіліп отырған  модель жүйесі бір бірімен байланысты болғанымен әрдайым сәйкес болуы шарт емес. Олардың біреуі негізгі жүйе немесе қосалқы жүйе болуы мүмкін, не әртүрлі болуы мүмкін, дегенмен олар қалайда байланысқан жүйелер.

Айта кететін жай, кейде  декомпозиция негізі ретінде толық  модельдер жүйесін емес, оның бөлшектерін  алып содан кейін модельдің өзін қарастырады.

Дегенмен, жүйелік анализ практикасында декомпозиция объектісі  ретінде көбінесе проблемалық жүйе, ал декомпозиция негізі ретінде проблеманы шеше алатын жүйе модельдері алынады.

Енді декомпозиция негізіне нақты қандай модельдер алу керектігіне  тоқталайық. Ең алдымен модельдердің көптігіне қарамастан формальді типтегі модельдердің көп еместігін ескеру қажет: бұл «қара жәшік» модельдері, құрылымдар, конструкциялар(құрылымдық схемалардың) – әрқайсысы статикалық немесе динамикалық нұсқада. Бұл қажеттілігіне қарай, толық немесе қысқартылған модельдер жиынтығын ұйымдастыруға мүмкіндік береді.