Сымсыз технология

 

 

Талшықтық-оптикалық кабель (ТОК) — деректерді жарық көмегімен  жылдам әрі сапалы тарататын кабель. Талшықты-оптикалық кабельді (ТОК) жасауда  сәуле жолдар пайдаланылады. Бұл  сөуле жолдардың әрқайсысының бірнеше  қабат қаптар мен қоршалуы олардың  механикалық және оптикалық сипаттамасын жақсарта түседі. Мұндай қаптамалары  бар сәуле жолдарды оптикалық  талшық деп атайды. Сәуле жолдың диаметрі 50—125 мкм, ал қаптамасымен қосқанда 0,5 мм және одан үлкен оптикалық талшықтар  тобы оптикалық кабельді қүрайды. Оның ішіндегі талшықтар жуандау келген пластмасса түтіктерге салынады және беріктендіргіш болат және пластмасса шыбықтар қолданылады. Кабельдің ішкі бөлігін су өткізбейтін зат немесе пластмасса талшықтардың шоқтарымен толтырады. Оптикалық талшықты кабель ағытпасына бекіту өте маңызды. Сигналдың сөуле  жол арқылы өту тиімділігі соған  байланысты. Қауіпсіздік үшін талшықтың  ұшын желіммен, эпоксидті смоламен, т. б. саңылаусыз бітейді. Оптикалық  кабельдің иілу радиусы оның маңызды ерекшелігіне жатады. Радиус өте аз болғанда сөулежолдық бөліктердің сынуы немесе өту сигналдарының артуы мүмкін. Әдетте, сөулежол сыну көрсеткіші өзекшенің сыну көрсеткішінен кем болатын қабықпен қапталған кварцты шыныдан жасалған талшықты (иілгіш) диэлектрик болып келеді. Ток бір немесе бірнеше Оптикалық талшықтардан тұрады. Құрамына қарай ҚКЖ ток ішкі және сыртқы төсеу кабельдері, сондай-ақ баусымдарға арналған кабельдер деп бөлінеді.

 

 

1-сурет.Талшықтық оптикалық кабель(ТОК) тек қана сыртқы тосенішке арналған

 

 

 

2-сурет.Талшықтық оптикалық кабель предназначенный для непосредственной прокладки в грунте

 

 

 

 

 

 

 

 

Қорытынды

 

Технология беспроводной оптики (Free Space Optics-- FSO) известна достаточно давно: первые эксперименты по передаче данных с помощью беспроводных оптических устройств были проведены более 30 лет назад. Однако ее быстрое развитие началось с начала 1990-х гг. с появлением широкополосных сетей передачи данных. Первые системы производства компаний A.T.Schindler, Jolt и SilCom обеспечивали передачу данных на расстояния до 500 м и использовали инфракрасные полупроводниковые диоды. Прогресс подобных систем сдерживался в основном из-за отсутствия надежных, мощных и "скорострельных" источников излучения.

В настоящее время такие  источники появились. Современная  технология FSO поддерживает соединения до уровня ОС-48 (2,5 Гбит/c) с максимальной дальностью до 10 км, а некоторые производители заявляют о скорости передачи данных до 10 Гбит/с и расстояниях до 50 км. При этом на показатель реальной максимальной дальности оказывает влияние доступности канала, то есть процента времени, когда канал работает.

 Идеология построения систем беспроводной оптики основана на том, что оптический канал связи имитирует отрезок кабеля. Такой подход не требует дополнительных протоколов связи или их модификации.

 Оптическая беспроводная связь обеспечивает очень высокие скорости передачи данных на короткие расстояния (1,25 ГГб/с до 350 м). Полнодуплексная связь предоставляет дополнительные возможности широкополосной связи. На расстоянии до 3,75 км обеспечивается скорость передачи данных в 10 Мб/с.

 В оптической беспроводной связи не возникает проблем с интерференцией или лицензированием, причем и скорость передачи данных, и расстояние передачи постоянно увеличиваются в связи с развитием технологии.

Оптические беспроводные технологии — это технологии прямой видимости в инфракрасной или  оптической части спектра. Их еще  называют FOS — оптикой свободного пространства, фотоникой на открытом воздухе или широкополосными инфракрасными коммуникациями.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                   Қолданылған әдбиеттер тізімі

 

1 ГринфилдДэвид.Оптическиесети.The Essential Guide to Optical Networks.

2 Денисьева О.М.,Мирошников Д.Г.Средства связи на «последней мили».

3 C.В.Коньшин. З.З. Закижан. «Сымсыз байланыс технологиялары». 050719 Радиотехника,электроника және телекоммуникациялар мамандығының студенттеріне арналған лекциялар конспекті. – Алматы: АэжБИ, 2006.- 39 б

4 Гюнтер Мальке, Петер Гёссинг «Волоконно-оптические кабели», 2001 Новосибирск, Издательский дом «Вояж».

5  Дж. Э. Мидвинтер «Волокновая оптика. «Принципы и применение»