Автор работы: Пользователь скрыл имя, 08 Декабря 2013 в 11:49, доклад
Микроорганизмдердің өніп-өсуі, тіршілігі сыртқы орта жағдайларына тікелей байланысты. Орта жағдайы неғұрлым қолайлы болса, соғұрлым ол белсенді тіршілік етеді. Табиғатта микроорганизмдерге әсер ететің жағдайларды негізінен үш топқа бөлуне болады:
1. Физикалық.
2. Химиялық
3. Биологиялық факторлар.
Өнеркәсіпті қалаларда және оған көршілес орналасқан елді мекендерде ауаның әр түрлі газдармен ластануы нәтижесінде халык арасында тыныс жолдары ауруларының саны артуда. Мысалы, Алматы тәрізді ірі калаларда автокөліктерден шыккан улы газдың молаюы байқалады. Көптеген елді мекендерде орталық су құбырлары жүйесінің болмауына байланысты тұрғындар асқазан, ішек ауруларына ұшырайды. Тұрғын халықты сапалы ауыз су - қамтамасыз етуді жақсартпаған жағдайда өндіріс қалдықтарымен, әр түрлі тыңайтқыш, пестицидтермен ластанған өзен суын пайдалану қауіпті. Соның нәтижесінде әр түрлі ауру туғызатын бактериялар көбейіп, сары ауру сияқты дертке шалдықтырады.
Адам денсаулығына ядролық жарылыстардың да тигізетін зиянды әсері көп. Мысалы, космодромға көршілес аудандарда, ядролық полигон төңірегінде тұратын халык қатерлі ісік, қанның азаюы (анемия), ак қан (лейкемия) ауруларымен көп ауырады. Қазіргі кезде Байқоңырдан ұшырылып, апатқа ұшыраған зымырандардың сынығы, Орталық Қазақстан жеріне құлаған «Протон» қондырғылары халық денсаулығына өте зиян келтіруде.
Сонымен, қоршаған ортаны қорғауға
бағытталған шаралар
Республика аумағын бірнеше экологиялық аудандар тобына бөлуге болады:
экологиялық жағдайы нашар аудандар;
экологиялық жағдайы орташа аудандар;
экологиялық жагдайы салыстырмалы жақсы аудандар.
Экологиялық жағдайы нашар аудандарға мұнай-газ өндірілетін және металлургия, көмір кен орындары, өнеркәсіптік қалалар, Арал маңы, ядролық полигон аймағы кіреді. Экологиялық аудандардың екінші тобына ауыл шаруашылығы дамыған аудандар жатады. Мұндағы табиғат өзгерістері су, жер қорларының дұрыс пайдаланылмауы нәтижесінде болған. Экологиялық жағдайы басқалармен салыстырғанда біршама қолайлы аудандарға табиғат ландшафтылары аз өзгеріске ұшыраған, негізінен орманды дала мен таулы аймақтар жатады.[1]
Тотығу-тотықсыздану реакциялары (ТТР) – реакцияға қатысушы заттардың құрамындағы элементтердің тотығу дәрежелерінің өзгеруімен жүретін реакциялар.
18 ғасырдың аяғында А.Лавуазье жанудың оттекті теориясын ұсынған кезден бастап тотығу заттардың оттекпен қосылуы, ал тотықсыздану оттекті бөліп алу процестері деп қаралған. 1920 – 1930 ж. химияда электрондық түсініктің қалыптасуына байланысты оттек қа-тыспайтын реакциялардың да Тотығу-тотықсыздану реакциялар болатындығы анықталды. Тотығу-тотықсыздану реакциялар процестері көбінесе электрондық теңдеулермен өрнектеледі. Зарядтардың сақталу заңына қайшы келмес үшін Тотығу-тотықсыздану реакциялар кезінде тотықтырғыштың қосып алған электрондар саны тотықсыздандырғыштың берген электрондар санына тең болуы керек деген жалпы ереже сақталады. Тотығу-тотықсыздану реакцияларын коэффиценттер қойып теңестірудің екі әдісі бар: электрондық тепе-теңдік және электрон-ион. Электрондық тепе-теңдік әдісі бойынша берілген және қосып алған электрондар саны элементтердің реакцияға дейінгі және реакциядан кейінгі тотығу дәрежесінің негізінде анықталады.
Электрон-ион әдісі бойынша
жалпы иондық реакцияларды құру ережесіне
сәйкестеп реакция сұлбасын құ-рады.
Күшті электролитті ион түрінде, бейэлектролит
пен әлсіз электролиттерді, газдарды және
тұнбаларды молекула күйінде жазады. Бұл
әдіс реакция жүрген ортаның табиғатына
байланысты. Себебі реакция бағытына орта
күшті әсерін тигізеді. Мыс., +H2OÛHCl-1+HO+1Cl болатын Тотығу-тотықсыздану
реакцияларындағы тепе-теңдік қышқылдық
ортада солға, ал негіздік ортада оңға
ығысады. Күшті тотықтырғыш Mn+7 қышқылдық
ортада Mn2+-ге дейін, сілтілік ортада Mn+6,
бейтарап ортада Mn+4O2 молекуласына дейін
тотықсызданады. Тотығу-тотықсыздану
реакцияларының стехиометр. коэффицеттерін
табудың бұлардан басқа А.Гарсиа, электронды
баланс, матем. әдістері де бар. Химияда
Тотығу-тотықсыздану реакциялар өте көп
таралған. Мысалы, аммиак, азот қышқылы,
күкірт қышқылын алу, электролиз (анодта
электрхимиялық тотығу, катодта электрхим.
тотықсыздану), жану процесі, металдар
коррозиясы, фотосинтез, т.б. маңызды биологиялық
құбылыстар Тотығу-тотықсыздану реакциялар
процесіне жатады. Тотығу-тотықсыздану
реакциялар өнеркәсіпте және техникада
көміртек (ҚҚ, ҚV) оксидтерін, таза металл,
т.б. алуда кеңінен қолданылады.[2]
Заттардың тотығу-тотықсыздану қасиеттерін
анықтау
Біз күкірттің бірнеше қосылыстарын білеміз: күкіртті сутек H2S, күкірт қышқылы H2SО4, күкірт (VI) оксиді SО3, күкіртті қышқыл H2SО3, күкірт (IV) оксиді SО2. Міне, осы заттардың әрқайсысының тотығу-тотықсыздану реакцияларындағы атқарар рөлін тек олардың формулаларына қарап анықтауға болады. Ол үшін осы қосылыстардағы элементтердің тотығу дәрежелерін пайдалануға болады.
Элементтің электртерістілігі
басым болса, оның тотықтырғыштық, ал төмен
болса тотықсыздандырғыштық қасиеті жоғары
болады.[
Пайдаланылған әдебиеттер