Селекцияға қажетті бастапқы материалдар тұқым, сорт және штамм

Автор работы: Пользователь скрыл имя, 13 Апреля 2014 в 00:09, курсовая работа

Описание работы

Рассмотрено обновление и улучшения генов, путем моносомного анализа, также определены гены устойчивости к болезням. Методом хромосомной инженерий и моносомным анализом представлено схема выведения гена, контролирующего появления гибридного некроза..

Содержание работы

КІРІСПЕ
І. ӘДЕБИЕТТЕРГЕ ШОЛУ
І.1 Селекцияға қажетті бастапқы материалдар тұқым,
сорт және штамм 9
І.2 Геномдық мутация 12
І.3 Генетиканың негізгі әдістері 16
І.4 Моносомалық әдістің ашылу тарихы 18
І.5 Бидайдың цитогенетикасы 27
І.6 Бидайдың қоңыр тат ауруының физиологиясы 30
І.7 Бидайдың қатты қара күйе ауруының биологиясы 33
І.8 Буданды некроздың генетикасы 35
І.9 Бидайда буданды некроз гендерінің географиялық таралуы 39
ІІ. ЗЕРТТЕУ ӘДІСТЕРІ 41

ІІІ. ЗЕРТТЕУ НӘТИЖЕЛЕРІ
ІІ.1 Моносомалық талдау 42
ІІ.2 Бидайдың хромосомаларындағы гендердің әсерін
моносомалық зерттеу 43

ҚОРЫТЫНДЫ
ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ

Файлы: 1 файл

Диплом Анара 2.doc

— 382.00 Кб (Скачать файл)

Сортты хромосомалық инженерия әдісі арқылы Ne2 гендерінен тазарту үшін кез-келген осы белгіден жақсартылатын сорттың 2В хромосомасынан моносомды линиясын алу қажет. Осы процесті 7-ші сызба нұсқадан көреміз.        

 

7-сызба нұсқа – ♀Моно ne1ne1Ne2  х  ♂ ne1ne1ne2ne2

 

 

21 ne1

21 ne2

Фенотип бойынша

20

41

 

41  

Қалыпты

20 + Ne2

42

42

Қалыпты


 

Цитологиялық іріктеліп алынған моносомды өсімдік (41 ne2) өздігінен тозаңдандырылып, одан ne2ne2  аллельдерімен дисомды генотип алынады. Ne2 аллелі бойынша донор сортын некроз генінен тазару үшін соңғы генотиппен  ne1ne1ne2ne2 2 рет қайыра шағылыстырылады. 7-сызба нұсқада бағыттап көрсетілген ВС2 ұрпағының 41 nе2 генотипі өздігінен будандастырылып, одан цитологиялық іріктелген 42 nе2nе2 генотипімен дисомды өсімдік Nе2 генінен тазарған жақсартылатын сорттың туындысы болып табылады. 

Егер, жоғарыда келтірілген процесті масақтың морфологиясынан маркерленген 5А хромосомадан (спельтоидтты) жүргізілетін болса, онда цитологиялық талдаусыз, әрі моносомды өсімдікті өздігінен тозаңдандыру процестерін жүргізбей-ақ, бірден дисомды өсімдікпен қанықтырушы шағылыстыру жүргізеді. Бұл жағдайда сортты белгілі бір белгісінен жақсарту жұмысы  жылдамдатылады. Көкбидай сортының 5А хромосомасынан оны  Ne2 генінен тазарту жұмысы қазіргі кезде екінші беккросс деңгейінде жүргізілу үстінде.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ҚОРЫТЫНДЫ

  1. Гендерді жаңарту мен ұндыландырудың ең тиімді әдісі – моносомалық талдау әдісі.
  2. Моносомалық талдау – бидай геномының табиғатын терең зерттеуге мүмкіндік береді.
  3. Моносомалық талдау арқылы ауруға төзімді гендер анықталып, хромосомада орналастырылды.
  4. Буданды некроз генінен арылудың моносомды, хромосомдық инженерияның әдісі ұсынылып, оның сызба-нұсқасы жасалынды.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ

  1. Тихомирова М.М. Генетический анализ. Учебное пособие. Л.: изд-во ЛГУ, 1990. -280 с.
  2. Sears E.R. History of Chinese Spring aneuploids // Proseed. 7-th Intern. Wheat Genet. Symp., Cambridge, 1988. –Vol. -1. –P.3-6.
  3. Вавилов Н.И. Мировые ресурсы хлебных злаков. Пшеница. Издательство “ Наука”, М. –Л., 1964.
  4. Макарова Г.А., Одинцова И.Г. Доноры новых генов устойчивости ки бурой ржавчине у некоторых сортов озимой мягкой пшеницы // Тр. по прикладной бот. ген. и сел. -1994. –Т.132, -С.14-16.
  5. Person C. Some aspects of monosomic wheat breeding // Canad J. Bot. 1956. Vol. 34, -P. 60-70.
  6. Рокицкий П.Ф. Биологическая статистика. Минск. 1973.
  7. Лэсли Дж.Ф. Генетические основы селекции. М.Колос. 1999. 89-156 б.
  8. Шулембаева К.К. Создание серии моносомных линий по сорту яровой мягкой пшеницы Казахстанская 126 и некоторые результаты моносомного анализа // Сб. научню тр. Селекция и семеноводство полевых культур. Алма-ата. 1981. -С. 83-92.
  9. Турапин В.П., Мостовой В.А. Ржавчинные болезни зерновых культур в Республике Казахстан и борьба с ними. – Алматы, 1995. -141 с.
  10. Койшибаев М. Сезонная и многолетняя динамика бурой ржавчины в Северном Казахстане. – Итоги и перспектива селекции яровой пшеницы на устойчивость к абиотическим и биотическим факторам внешней среды. –Шортанды. -2001. -С. 75-84.
  11. Рабинович С.В. История использования зарубежного генофонда в селекции озимых пшениц Краснодарского НИИСХ им. П.П. Лукьяненко в 1930-2000 гг. / Генетич. ресурсы культ. раст. Пробл. мобилиз., инвентариез., сохран. и изуч. генофонда важнейших с.-х. культур для решения приоритетных задач селекции. Межд. научно-практическая конф. 13-16 ноября. Тез. докл. – СПБ.: РАСХН, ВИР. – 2001. -С. 585-587.
  12. Кривченко В.И. Устойчивость зерновых колосовых к возбудителям головневых болезней. – М.: Колос, 1984. – С. 209-224.
  13. Пухальский В.А., Билинская Е.Н. Идентификация генов гибридного некроза у сортов озимой мягкой пшеницы (Triticum aestivum L.). Генетика. -1998, том 34, № 12. -С. 1639-1647.
  14. Рункина Л.А. Влияние комплементарного действия генов гибридного некроза на некоторые количественные признаки гибридов Ғ1 яровой мягкой пшеницы // Бюл. ВИР. 1997. Вып. 207: 7-9.
  15. Шевченко В.Е., Карпачев В.В. Гибридный некроз гексаплоидных тритикале // Докл ВАСХНИЛ. 1991. № 6: 5-7.
  16. Удольская Н.Л., Переяслова Т.Б. Гибридный некроз у пшениц Казахстана. Сб. “Генет. и биоэнерг. исслед. организмов”. Алма-Ата, 1982. -С. 3-11.
  17. Богданова Е.Д., Переяслова Т.Б., Добротворская Т.В. Выделение линий-неносителей генов гибридного некроза по сортам пшеницы. Казахстанская 126 и Пржевальская // Информационный листок КазНИИНТИ. Алма-Ата. 2003. -С. 1-4.
  18. Койшибаев М. Сезонная и многолетняя динамика бурой ржавчины в Северном Казахстане. – Итоги и перспектива селекции яровой пшеницы на устойчивость к абиотическим и биотическим факторам внешней среды. –Шортанды. -2001. -С. 75-84.
  19. Одинцова И.Г., Смирнова А.А., Михаилова Л.А., Анпилогова Л.К. и др. Идентификация генов устойчивости пшеницы к ржавчинным заболеваниям. Метод. Указ.- Л.: ВИР, ВНИИЗР, 1995. 1989. -С.34.
  20. Кривченко В.И. Устойчивость зерновых колосовых к возбудителям головневых болезней. – М.: Колос, 1999. – С. 209-224.
  21. Бабаянц Л.Т., Дубинина Л.А., Новый донор устойчивости пшеницы к твердой головне (Tilletia Caries (DC) TUE., Levis Kuehn) и ее генетическая основа. Генетика. – 1996. – Т. 26. № 12. – С. 2186-2190.
  22. Пухальский В.А., Мартынов С.П., Добротворская Т.В. Гены гибридного некроза пшениц (теория вопроса и каталог носителей летальных генов). М.: Изд-во МСХА, 2002. -С. 111-119.

 

 

 

 

 

 


 



Информация о работе Селекцияға қажетті бастапқы материалдар тұқым, сорт және штамм