Дәрігердің көшбасшылық қасиеттері және олардың кәсіби іс-әрекеттегі маңызы.

Біріншілік медициналық желі дәрігерлерінің психологиялық біліктілігін зерделеу осы сферада көптеген шешілмеген проблемалардың барын көрсетеді. Жеке алғанда, зерттеу нәтижелері дәрігерлердің кәсіби жүріс-тұрысының ережелері мен прнциптері жөнінде хабардарлығы мен олардың осыларды тәжірбие жүзінде орындауы арасында маңызды айырмашылық бар екендігін көрсетті. Осылай көптеген медициналық ызметкерлер пациентпен қарым-қатынас кезінде алыс қашықтықты қалайды. Олар жиі пациент өз жағдайын әңгімелеуге ұмтылған кезде оларды сөз ортасынан бөліп жібереді. Дәрігерлер, сонымен қатар, тек жеке соматикалық симптомдарды ғана анықтауға назар аударып, керекті мөлшерде пациент шағымдарын жинамайды.

Көптеген сұрастырылған медициналық қызметкерлер пациентті әңгімеге итермелейтін әр түрлі әдістерді қолдану қажеттілігі туралы түсінікке ие, бірақ, тәжірбие жүзінде пациенттен қысқа жауап алғылары келеді. Дәрігерлер науқастан алынған ақпаратты құрасыру және жинақтау керектігіне оң көзқарас танытады, бірақ өздерінің тәжірбиесінде мұны іске асыру қолдарынан келе бермейді.

Тексерілген медициналық қызметкерлер пациенпен түсінікті тілде сөйлесу керек екндігін біледі, бірақ шындыққа келгенде медициналық терминологияны көп қолданады, бұл науқастардың оны түсінуін қиындатады. Ақыры, алынған нәтижелердің көрсетуінше, дәрігерлер диагностика және емдеу жөніндегі сұрақтарды шешуге қатысуға бағытталған пациенттің белсендігін шектен тыс блокадалауға бейім.

Өздерінің науқастарына ықыласты және қамқорлы қатынасты мағлұмдауларына қарамастан, көптеген біріншілік медициналық желі дәрігерлерінің іс жүзіндегі кәсіби жүріс-тұрысы тек пациент мүддесімен ғана емес, өздері жұмыс істейтін мекеме мүддесімен , сондай-ақ , кәсіби өзін-өзі бағалау мүддесін қолдаумен анықталады.

Қорытынды.

Көптеген дәрігерлер кәсіби жүріс-тұрыс ережелері туралы тек жалпы түсінікке ие және тәжірбие жүзінде оларды жеткіліксіз пайдаланады. Бұл әсіресе пациентпен психологиялық қатынасты жақсарту қабілеттілігіне, науқасты сұрастыру стилнеі, науқастан алынған ақпаратты ұйымдастыруға, сондай-ақ, емдік-диагностикалық үрдістегі ынтымақтастыққа пациентті қызықтыруға байланысты.

Осы жағдай пациент пен дәрігер қарым-қатынасының бытыраңқы стилін тудырады. Бұл медициналық көмек көрсетудің біріншілік буынының «бюрократизациясы» мен формализмына алып келеді. Біріншілік медициналық желі дәрігерлерінің психологиялық дайындық деңгейінің төмендігі науқаспен біліксіз және кәсіби емес қатынастың, диагностикалық және терапевтік қателіктердің тууына, қызметтік міндеттер мен медициналық этиканың бұзылуына себеп болады. Нәтижесінде науқастардың медициналық көмек көрсету сапасына қанағаттанушылығы төмендейді, терапяға берілгендігі түседі, сондай-ақ, дәрігерлік қызметтің беделдігі төмендейді. Көптеген дәрігерлерде осы жағдайда кәсіби «өртену» көрінісі арта түседі немесе жүріс-тұрыстың «компнесаторлық» кәсіби емес түрі қалыптасады: науқастармен психологиялық сауатты қарым-қатынас қажеттілігін теріске шығару, науқас қажеттілігін пассивті елемеу тенденциясы, сондай-ақ, өзінің авторитарлы мақсатын жұзеге асыру ұмтылысы.

Айтылғандарды есепке ала отырып, медициналық көмек көрсетудің біріншілік буын дәрігерлірінің психологиялық біліктігін жоғарлату кәсіби және жеке дамудың маңызды құралы ретінде қарастырылу керек, сонымен қатар, емдік-профилактикалық ұжымдарда психологиялық ахуалды сауықтыру әдісі ретінде, ең соңында медициналық көмек сапасын көтеру құралы ретінде қарастыру.

Добавленные продукты 

ИЗМЕНИТЬ ЗАКАЗ

Итого цена :5 595,00 KZT

Итого ББ :25