Автор работы: Пользователь скрыл имя, 06 Марта 2013 в 16:20, курсовая работа
Орта ғасырда Қазақстан өзінің қалалары арқылы әлемдік қарым – қатынастан тысқары қалмай, Еуропа және Азия елдерімен Жібек жолы арқылы сауда жасасып, байланысын үзген жоқ. Бұл кезде Қазақстанның оңтүстігінде басты және ірі қалалардың бірі – Исфиджаб ( қазіргі сайрам) болды. Оның толық сипаттамасын әл – Макдиси берген. « Исфиджаб ірі қала, – деп жазды ол. Оның рабады (күзеті) мен тұратын мединасы бар. Мединада төбесі жоқ базарлар, мата базары мен үлкен мешіт бар. Оның төрт қақпасы: Нуджакент қақпасы, Фархан қақпасы, Шахраны қақпасы, Бұхара қақпасы, ір қақпаның жанында рабады бар ». Исфиджабтан шыққан керуендер шығысқа қарай бет алып, Шараб пен Будухкент қалалары арқылы Таразға барған.
Баласағұндағы археологиялық
зерттеу кезінде табылған деректер
ертегі ортағасырда Батыс Түрік
қағанаты тұрғындарының жалпы
Баласағұннан табылған бұйымдарды
ерекшеліктеріне қарай екі
Цитадель мен шахристанда жүргізілген қазба жұмыстарының барысында мыстан, темірден жасалған әр түрлі бұйымдар табылды: мыс, күміс теңгелер, түрлі –түсті ыдыстар, білезіктер, сырғалар және сол сияқты тұрмысқа қажетті бұйымдар. Қарахан әулеттерінің кезінде соғылған 5000-дай мыс теңгелер, оған басатын мөр, темір кетпен, болат, семсер, шот – балта, шойын қазан, пышақ және т.б. шықты.
Баласағұн қаласын археологиялық
зерттеу нәтижесінде қолға
Қорытынды
Қазақстан жеріндегі көне
қалалар: Отырар, Тараз, Жамакат, Құлан,
және т.б. орындарында, сонымен бірге,
Шу мен Талас өңірлеріндегі
Көп ғасырлық тарихы бар Отырар қаласында не себептен тіршілік тоқтады, бұған қандай жағдайлар себеп болды деген сұрақтар көптеген ғалымдарды толғандырды. Бұл жөнінде түрлі пікірлер айтылуда. Мысалы, Н.С. Лыкошин 1899 жылғы мақаласында жергілікті халық Отырарда тіршіліктің тоқтауын қалмақ шапқыншылығы кезіндегі өртке байланысты деп санайтынын көрсеткен. Е.А. Смағұлов 1990 жылғы мақаласында Отырарда тіршілік тоқтау мәселесіне қатысты орыс зерттеушісі А.Е. Смирновтың «күшті қоңырат руының Отырардың соңғы тұрғындары Түркістанға көшіп баруға мәжбүр болды» деген пікірін алға тартады. [6, 13 бет]
Пайдаланылған әдебиеттер: