Автор работы: Пользователь скрыл имя, 26 Ноября 2013 в 17:26, реферат
Тарихқа қарасақ, Ислам діні келгенге дейін, әлемде әйел баласының кемсітіліп, көп қағажу көргенін байқаймыз. Әйел затын қорлықта ұстау, адам қатарында санамау, арын аяққа таптау, туған әке-шешесінің мұрасынан қағу сынды, т.б. жаман әдеттер араб қоғамында да бар еді. Ислам діні алғашқы уақыттардан бастапақ әйел затының жанұядағы әрі қоғамдағы орнын белгіледі. Өзіне тиесілі міндетін нақтылап, арұяты мен абыройын қорғады. Сүйкімді қыз, сүйікті жар, аяулы ана ретінде беделін өсірді. Дініміздің әйелдерге зор қамқорлық жасауы – барша әйел заты үшін адамзат тарихындағы теңдессіз оқиға болды. Өйткені, өзге елдерде де әйелдің жағдайы тым аянышты күйде еді. Құран Кәрімде 176 аяттан тұратын «Ниса» («Әйелдер»), 98 аяттан тұратын «Мәриям» деп аталатын сүрелер тікелей әйелдерге арналған.
б) Мэн-цзы (б.д.д. 372-289 ж.ж) Кун-фу-цзының
ілімін ары қарай жалғастыра отырып,
аспан (көк)-объективтік қажеттілік,
тағдыр ретінде жақсылықты қорғайды
дей отырып, аспанның еркі-адамдардың
жігер-еркі арқылы көрінеді деген пікір
айтады. Осыдан келіп, ол:"Олай болса,
ван (билеуші) халықты өз баласындай
сүйсе, халық оны экесінен жақсы
көруі керек,-деген түжырым
Сюнь-цзы -(б.д.д. 313-белгісіз) Аспан мен жерді барлыү денелердің шығу тегі ретінде мойындаса да, тағдырды аспанның жігер-еркі ретінде мойындамайды. Оның пікірінше, аспанды қастерлеп, ол туралы ойланып отырғаннан гөрі, керекті заттарды көбейтіп, аспанның өзін бағындырған дүрыс.
Әлем өзінің табиғи заңдылықтарымен
өмір сүреді, оны зерттеп, сырын ұқса,
өз қажетіңе жаратуға болады. Олай болса,
бақытты н/е бақытсыз, бай н/е
қайыршы болу адамдардың өзіне байланысты.
Жалпы адамдар табиғатынан
в) Легистер (заңгерлер) Негізгі өкілдері: Шан Ян (б.д.д.4 ғ) Хань-Фэй- цзы (шамамен б.д.д. 3 ғ) Легистер конфуцийшылдардың мемлекетті
эдемтілікке негізделген заңдары жүзеге асыру арқылы басқару керек деген пікірлеріне қарсы болып, керісінше, мемлекеттік тек қана зағға сүйеніп басқаруға болады, себебі, "Мейірімділік пен адамгершілік"-қылмысқа апаратын бірден-бір жол, ал шын қайырымдылық өзінің бастамасын жазалаудан алады деп уағыздайды. Сөйтіп, легистер арожданың орнына
қорқынышты дэріптейді. Елде
тэртіпсіздік болмас үшін:
жазалау көп болу керек. 2) Алмай жазалау арқылы халық арасында үрей тудыру қажет. 3) Үсақ қылмыс жасағандарды аямай жазалау керек, сонда олар үлкен қылмыс жасамайтын болады. 4) Адамдар арасында бір-біріне сенімсіздік тудыру керек. Осы қағидаларды бүлжытпай орындауға ғана халық билеушінің айтқанын екі етпей орындайды ж/е керек болса, өлімге де барады.
Конфуцийшылдардың мемлекет-үлкен
отбасы, оның басшысы-халықтың экесі
деген ілімнің орнына легистер: мемлекет-өз
алдына бір машина сияқты құбылыс, билеуші-
өзін ата-баба аруағынан да, халықтан
да, аспаннан да жоғары қоятын деспот.
Мемлекеттің негізгі
Мемлекеттегі қызмет орындарды адамдардың жүмыс істеу қабілетіне қарай бөлінуі
тиіс.
Конфуцийшылдармен легистердің арасындағы күрес көп жылдарға созылды. Тіпті қазірдің өзінде де осы философиялық бағыттарды жақтаған немесе қарсы шыққан саяси топтардың кездесетінін ескерткен артық болмас.
г) Даосизм (6-5 ғ.ғ. б.д.д.) Бүл ілімнің қалаушы б.д.д. 6 ғ өмір сүрген Лао-цзы деп есептеледі. Оның негізгі еңбегі-"Дао ж/е дэ туралы кітап" (Дао дэ цзин). Даосизм "дао" үғымына негізделген. Егер басқа қайтайлық философиялық ағымдарда "дао" "жол" деген мағына берсе, ж/е ол Қытайдың дамуымен әдептілікті жетілдірудегі негізгі үғым болса, даосизмде "дао"- жалпы дүниетанымдық үғым.