Табиғи ресурстарды тиімді пайдалану және альтернативті экология

XIX ғ. ортасында Ресейде К.Ф.Рульенің  еңбектері биологиялық ғылымдағы  экологиялық бағытының дамуы  үлкен әсер етті. Оның еңбектері  зоологиядағы экология бөлімін  қалыптастырды.

XIXғ. соңында Дарвиннің ілімі  арқасында экология организмдердің  адаптациясы туралы ғылымға айналды  . Дарвиннің анықтамасы бойынша  , экология -бұл табиғаттағы барлық  күрделі өзара байланыстар мен  өзара қатынастарды зерттейтін  ғылым, тіршілік үшін күрес  жағдайы ретінде. 

XXғ. 60-жылдарынан бастап, экология дамуында  жаңа кезең басталды, экология  дамуында жаңа кезең басталды, ол барлық елдерде экологиялық  зерттеулердің күрт өсуімен сипатталады.  Үнемі әртүрлі экологиялық проблемалар  бойынша ақпараттар саны өседі.  Мысалы, қоршаған ортаның өзгеруі  туралы , өсімдіктерді қорғау туралы  және т.б. фактілер саны көбейе  түсті.

Сонымен, қазіргі кездегі экология адамзат мүддесін ескере отырып, биосфераның бетбұрасын ғылыми түрде негіздеуге ұмтылады. Экология ойлаудың ерекше типін қалыптастырады, ол табиғатты оңтайлы пайдалануға, табиғи ресурстарды қалпына келтіруге, қорғауға және молайтуға бағытталған.

3.Қорытынды

 Қоршаған ортаның табиғи  қалпын сақтау, өнеркәсіп орындары  шығаратын қоқыс қалдықтарды  қайта өңдеу, зиянкес заттарды  залалсыздандыру-бәрі де, белгілі  бір дәрежеде қаржы бөлуді, еңбек  күшін жұмсауды қажет етеді.  Қаржыландыру 2 бағытта жүреді:

1)Қоршаған ортаға зиянды заттар  мен қалдық қоқыстарды азайтуға  бөлінетін қаржы.

2)Зиянды заттарды залалсыздандыруға  және оларды жоюға жұмсалатын  қаржы. 

Қоршаған ортаның ластануына жол  бермеуге бөлінетін қаржы және ластанған  жерлерді қалпына келтіруге бөлінетін  қаржылар қосындысы-халық шаруашылығына  экономикасына жұмсалатын экологиялық  шығын деп аталады. Бұл қаржы төмендегідей жұмыс түрлері мен сауықтыру шараларын жүзеге асыруға жұмсалады:

1)зиянды әсерлерден ауыруға  шалдыққан науқас адамдарға дәрігерлік  көмек көрсету.

2)Ортаның ластану салдарынан  тұрмыстық-техникалық шаруашылық  жұмыс істеуі;

Еңбек өнімділігін төмендетуден туындайтын проблемалар. Адам және табиғат бір-бірінен ажырамайды және бір-бірімен тығыз байланысты. Адам үшін, сондай-ақ түгелдей қоғам үшін де табиғат тіршілік ету ортасы және өмір сүруге қажетті ресурстардың жалғыз көзі болып табылады. Табиғат және табиғат ресурстары - адамзат қоғамының өмір сүретін және дамитын базасы, адамдардың материалды және рухани мұқтаждықтарын қанағаттандыратын түпдерегі.

Адам – табиғат бөлігі және биологиялық  түр ретінде өзінің тіршілік етуінде  басқа көптеген түрлер сияқты ұзақ уақыт табиғатқа әсер етті. Бірақ  кейінірек табиғатқа адам әрекетінің масштабы мен тереңдігі кеңейгенде табиғатты қорғау түсінігінің мазмұны  мен барысы өзгерді. Қазіргі кезде  «табиғатты қорғау» деп табиғи ресурстарды  тиімді пайдалануға, өндіруге, қорғауға және табиғи ортаны ластану мен бұзылудан  қазіргі және болашақ ұрпақтың материалды және рухани мұқтаждықтарын қанағаттандыру мүддесіне сақтауға бағытталған  халықаралық, мемлекеттік және қоғамдық жүйесін айтады. Басқаша айтқанда, табиғатты қорғау – бұл адамзат  қоғамы мен табиғат арасындағы өзара  қатынастарды оптимизациялау бойынша  жасалған шаралар жүйесін іске асыру. Табиғатты қорғау мәселесі қазіргі  заманның ғылыми-жаратылыстану және әлеуметтік-экономикалық мәселелерінің  маңыздысының бірі болып табылады, оның дұрыс шешімінен адамзаттың өмір сүруінің игілігі тәуелді. Табиғи ресурстарды тиімді пайдалану мен  қорғау үшін оны жіктеудің маңызы зор:

Бастапқыда табиғат қорғау шараларының  негізгі мотиві материалды игіліктерге  деген қамқорлық болса, ал қазіргі  уақытта табиғатты қорғаудың  мақсаты одан әрі кеңейді және әрқилы болды.

4.Пайдаланған  әдебиеттер тізімі:

1.Бейсенова Ә.Б. Экология және табиғатты тиімді пайдалану..

2.Сағымбаев Ғ.Қ. Экология негіздері. Оқу құралы. Алматы, 1995.

3.Оспанова Г., Бозшатаева. Экология. Оқу құралы. Алматы, 2000.

4.www.new.kz сайты