Автор работы: Пользователь скрыл имя, 15 Ноября 2013 в 22:50, курс лекций
Turystyka obejmuje ogół działań ludzi, którzy podróżują i przebywają dla wypoczynku w interesach i innych celach przez nie więcej niż jeden rok bez przerwy w miejscach znajdujących sie poza ich zwykłym otoczeniem. Turystyka to nie tylko ruch turystyczny, popyt turystyczny, ale również podaż umożliwiająca dojazd, pobyt i powrót do miejsca zamieszkania. Wszystkie te działania powodują określone skutki ekonomiczne. Stają się przedmiotem zainteresowań ekonomiki, turystyki i rekreacji.
Definicja turystyki
Ekonomia a ekonomiki szczegółowe
Istota i rozwój ekonomiki turystyki i rekreacji
Ekonomika turystyki a orientacja rynkowa
Na podstawie tak licznej grupy czynników, daje się wyciągnąć wniosek, że liczba narzędzi polityki turystycznej będzie bardzo duża i stąd wynika potrzeba klasyfikacji tych narzędzi.
Pierwotna klasyfikacja narzędzi polityki turystycznej:
Narzędzia oddziaływujące na popyt i podaż turystyczną – jest to podział mało precyzyjny, nie kiedy wprowadzający w błąd, a to dlatego, że jest wiele narzędzi , które wpływają zarówno na podaż i popyt. Wobec tego, tego rodzaju klasyfikacja z merytorycznego (istotny) punktu widzenia jest mało przydatna.
Narzędzia paraturystyczne (nie do konca) i sensu stricto (dokładnie) turystyczne – jest również mało przejrzysty, dlatego, że narzędzia paraturystyczne dotyczą z założenia nie tylko z samej turystyki, ale także z innych dziedzin życia i tylko pośrednio oddziałują na warunki turystyki. Przy czym ich wpływ może mieć dwojaki charakter, tzn. albo świadomy albo przypadkowy, a to należy uznać za zjawisko negatywne. Z kolei bardzo trudno jest określić narzędzia sensu stricto turystyczne, co wynika z faktu, że większość instrumentów polityki turystycznej powinna mieć charakter pośredni.
Podział według gestorów narzędzi
Klasyfikacja narzędzi według źródeł pochodzenia gestorów:
Narzędzia wynikające z ogólnej polityki państwa – zależy od kierunków szeroko rozumianej polityki (realizowanej przez państwo) i ono wykorzystuje turystykę między innymi do:
Pierwsza grupa środków zleży od polityki państwa w zakresie:
Ustawodawstwo turystyczne – wszystkie te narzędzia muszą być zbieżne z celami samej turystyki. I tutaj bardzo ważną rolę odgrywa ustawodawstwo turystyczne, które reguluje wiele kwestii, które dotyczą:
Pokazywane regulacje mogą mieć albo wymiar wewnętrzny albo wymiar międzynarodowy. W naszym przypadku wchodzi jeszcze wariant trzeci : wymiar UE.
Narzędzia ekonomiczno – finansowe to:
Narzędzia administracyjno – organizacyjne – polegają na delegowaniu uprawnień do zarządzania sektorem turystyki przez różnego rodzaju organizacje krajowe jak i zagraniczne.
GOSPODARKA TURYSTYCZNA
Zagadnienia:
Gospodarka narodowa to całokształt zasobów i działań prowadzonych w kraju w sferze: produkcji i usług, podziału, obrotu towarowego i kapitałowego oraz konsumpcji (zurzywania posiadanych dóbr). Żeby mówić o gospodarce turystycznej trzeba omówić najpierw czym jest gospodarka narodowa. Jest to całokształt zasobów, działań prowadzonych w kraju w sferze: produkcji, popytu, obrotu towarowego i kapitałowego, konsumpcji.
Gospodarka turystyczna – to jeden z działów gospodarki narodowej, przede wszystkim sfery szeroko pojętych usług, której zadaniem jest zaspokajanie materialnych i niematerialnych potrzeb turystyczno-wypoczynkowych oraz zdrowotnych ludności.
Gospodarka turystyczna obejmuje:
Tak rozumiana gospodarka turystyczna obejmuje także: przedsiębiorstwa i instytucje produkujące towary/produkty o charakterze turystycznym, np.:
Część przedsiębiorców i instytucji zajmuje się wyłącznie obsługą ruchu turystycznego, część uważa ją za jedną część ich funkcji, inni zaś obsługują tylko wtedy, kiedy turyści się pojawią. Dalej trzeba wiedzieć to, że gospodarka turystyczna obejmuje całokształt zasobów i działań prowadzonych w sferze produkcji usług, udostępniania dóbr wolnych, naturalnych, podziału, obrotu i konsumpcji turystycznej, zaspokaja turystyczne potrzeby ludności w ramach systemu rynkowego i jego infrastruktury działalności przedsiębiorstw, samorządów, instytucji i urzędów.
Ta gospodarka wiąże elementy ekonomiczne z celami społecznymi państwa, realizowanymi w turystyce, a więc z wychowaniem, sportem, zdrowiem, odnową sił fizycznych, psychicznych i duchowych człowieka, dalej z zagospodarowaniem czasu wolnego, krajoznawstwem, wypoczynkiem urlopowo-wakacyjnym i tak rozumiana gospodarka turystyczna ma specyficzne cechy, które mają odzwierciedlenie w jej celu.
Podstawowym celem gospodarki turystycznej jest zaspokajanie potrzeb człowieka w czasie wolnym od pracy i nauki, które przejawią się w osiągnięciu zadowolenia podczas udanego pobytu lub podróży turystycznej.
Sfera materialna i niematerialna gospodarki turystycznej
pełnią funkcje służebne wobec celów ruchu turystycznego i
nowoczesną gospodarkę
W tej gospodarce obserwujemy tworzenie nowych wartości w postaci produktów i usług oraz zjawiska adoptowania i udostępniania turystom zarówno dóbr naturalnych jak i dóbr wolnych.
I tak rozumiana gospodarka jest sprzężona niemal ze wszystkimi działami gospodarki narodowej i związek ten ma charakter bezpośredni.
Wykład IV 25.10.2012
Gospodarka turystyczna to pojęcie zbiorcze dla różnych gałęzi gospodarki narodowej, branż i działów, które dostarczają dobra w postaci produktów usług turystycznych na rynku. Ma charakter koncentracyjna dlatego że występuje skupienie wszystkich działów które dostarczają produkty i usługi na rynek turystyczny.
To nie jest konglomerat (połączenie tego czego nie da się połaączyć) części składowych a to z tej przyczyny że są to dobra komplementarne (uzupewniające się), dobra ze sobą współdziałają i muszą mieć charakter dopasowany, te dobra funkcjonują w permanentnym współdziałaniu zakładów, ludzi, urządzeń i materiałów i nie mają znaczenia bez bezpośrednich związków z całą gospodarką otrzymują od niej wszystko to co w praktyce składa się na zwartą całość. Immamentną (naturalną) cechą gospodarki turystycznej jest to że obejmuje ona o wiele więcej dziedzin i branż niż każdy inny sektor gospodarki. Pojmując tak gospodarkę turystyczną istnieje ścisły związek między wieloma elementami i kategoriami.
Istnieje ścisły związek między gospodarką turystyczną a:
Związek ten określa główne elementy ekonomiczne roli turystyki
Gospodarkę turystyczną w Europie cechują procesy międzynarodowej integracji turystycznej w UE, oraz występująca w regionach turystycznych koncentracja podaży i sezonowe nasilenie popytu. Obrót turystyczny jest bardzo wrażliwy na wpływy wewnętrzne i zewnętrzne.
W gospodarce turystycznej odnotowujemy :
Gospodarka turystyczna jest jednym z instrumentów systemu gospodarczego państwa i to nie tylko w tych krajach których produkcja dóbr turystycznych i obrót nimi mają duże znaczenie i przynoszą zyski państwu i dobrobyt społeczeństwu lecz również w zaspokajaniu potrzeb ludności, innym obserwowanym w turystyce zjawiskiem jest koncentracja gdzie tworzone są wspólnoty turystyczne, przy czym tego typu zjawiska są jawnym sposobem ograniczania konkurencji. Zmierza to wprost do typowych praktyk monopolistycznych.
Koncentracja to łączenie pod wspólnym kierownictwem, podmiotów produkcyjnych lub świadczących usługi – o charakterze komplementarnym.
Przykładem koncentracji jest łączenie się międzynarodowych towarzystw lotniczych i towarzystw hotelarskich także przedsiębiorstw turystycznych w tak zwane monopolistyczne jednostki gospodarcze.
Formy koncentracji produkcji lub kapitału:
Powstają więc wielkie towarzystwa wchłaniające liczne biura podróży i łączące się z różnymi przedsiębiorstwami i towarzystwa te korzystają z organizatorów biur podróży i tur operatorów hurtowników.
Turoperator – to nazwa hurtowników organizatorów tras podróży, pobytów, letnisk i czarterów konfekcjonujących produkt turystyczny. Są to w systemie rynków turystycznych główni organizatorzy promocji turystyki zagranicy to są także organizatorzy czarterów i podróży ryczałtowych ale turoperator to także integrator rynku lokalnego gminnego, regionalnego, hoteli i biur podróży z rynkami zagranicznymi i zawsze on występuje jako podmiot konkurencyjny w stosunku to innych rynków. Ci z kolei posługują się innymi jednostki detalistami dzieląc się z nimi otrzymaną prowizja natomiast w związku z rozwojem funkcji biur podróży następuje zmiana charakteru ich działalności i tak ze zwykłych pośredników stają się przedsiębiorstwami które w imieniu własnym świadczą różnego rodzaju usługi bytowe. Innym z kolei zjawiskiem w gospodarce turystycznej są tendencje do wpinania się poszczególnych jednostek razem pod wspólny zarząd.
Gospodarka turystyczna jest powiązana z :
Rynek turystyczny
Zagadnienia:
Węzłowe problemy rynku turystycznego: – Informacja rynkowa w turystyce
Pojęcie „rynku” w dosłownym sensie oznacza miejsce spotkań, gdzie jedni kupują, a drudzy sprzedają określone towary.
Współcześnie rynek to całokształt aktów kupna i sprzedaży oraz warunków, warunków jakich te transakcje przebiegają a także kształtują ogólną podaż i popyt oraz poziom cen.
Rynek spełnia dwie funkcję:
Rynek to także zespół warunków które doprowadzają do kontaktów między kupującymi a sprzedającymi w procesie wymiany dóbr, usług i kapitałów.
Rynek jest syntetycznym pojęciem określającym proces prowadzący to tego że:
Zostają one uzgodnione dzięki odpowiednim dostosowaniam cen.
W polskiej literaturze można spotkać się z różnymi definicjami rynku turystycznego:
Rynek turystyczny to ogół stosunków wymiennych, towarowych i pieniężnych podejmowanych przez osoby indywidualne, przedsiębiorstwa organizacje i instytucje, które reprezentują podaż turystyczna oraz popyt na różne dobra i usługi turystyczne.
Rynek turystyczny jest to ogół stosunków wymiennych między osobami, instytucjami sprzedającymi towary i usługi turystyczne przedstawiającymi podaż, a osobami, instytucjami nabywającymi usługi zaspokajające potrzeby turystyczne – przedstawiającymi popyt.
Trzy strategiczne elementy rynku turystycznego:
Cechy rynku turystycznego :
Wykład V8.11.2012
Przekroje przestrzenne turystyki i rynku
Poszczególne obszary ziemi z ekonomicznego pkt. widzenia stanowią rejony gospodarcze. Uwzględnia się 3 zasadnicze typy regionów gospodarczych
Na tle takiego podziału definiujemy REGION TURYSTYCZNY. Jest to obszar różnorodnych powiązań przede wszystkim usługowych.
Obejmuje on czynniki:
Stąd warto zwrócić uwagę na to, że jeżeli środowisko geograficzne ma być wykorzystywane na potrzeby turystyki i rekreacji to powinno odpowiadać dwóm warunkom:
Jeżeli teraz weźmiemy ten punkt widzenia to regionem turystycznym będzie wykształcony terytorialnie kompleks usługowy - czyli zespół różnorodny urządzeń i warunków wzajemnie ze sobą powiązanych, rozmieszczonych na określonym obszarze.
Ale pamiętać trzeba o czynnikach:
Zarówno infrastruktury jak i rynku turystycznego.
I z pkt. widzenia gospodarki regionalnej w turystyce uwzględnia się następujące powiązania:
Wynika z tego, że:
W związku z rozwojem turystyki pojawiają się czynniki, które zmieniają stosunki na miejscowym rynku. Ustalenie danych wymaga poznania transferów występujących w turystyce.
Transfery w turystyce dochodów
Przepływy (transfer) dochodów ludności powstają z reguły w wyniku takich zjawisk jak:
Natomiast:
W turystycznej wymianie międzynarodowej sumy dodatnich i ujemnych sald obrotów dewizowych bezpośrednio wpływają na stan bilansu płatniczego państwa. Efektem tego natomiast jest to, że transfery te umożliwiają zaspokojenie potrzeb w kraju innym niż kraj stałego zamieszkania.
Potrzeby te występują na rynku turystycznym w docelowym kraju podróży pod postacią nowego popytu turystycznego.
Aby zaspokoić narastające potrzeby (popyt)
dany obszar musi dysponować odpowiednią