Каротки курс гисторыи

Автор работы: Пользователь скрыл имя, 16 Января 2014 в 19:28, лекция

Описание работы

Навуковае паняцце “гісторыя” выкарыстоўваецца у некалькіх выпадках: па-першае, калі размова ідзе аб мінулым грамадства, развіцці дзяржавы і, па-другое, калі маецца на ўвазе навука, якая даследуе мінулае чалавецтва. Жыццё чалавека заусёды было звязана з грамадствам, дзяржавай, эканамічнай сістэмай, навукай і тэхнікай, культурай і сям’ёй. Усё гэта знаходзіла адлюстраванне ў чалавечай дзейнасці. Жыццё і дзейнасць чалавека ў мінулым складаюць змест сусветна-гістарычнага працэсу і з’яўляюцца прадметам гістарычнай навукі. Гістарычная навука адносіцца да сістемы грамадазнаўства і выконвае важныя сацыяльныя функцыі.

Файлы: 1 файл

Гісторыя як навука.docx

— 125.32 Кб (Скачать файл)

iнтарэсы  працоуных.Узнiкалi саветы i у салдат.У  Мiнскi адбыуся  1 з'езд   ваенных   дэпутатау  заходнега  фронту  якi  выказауся  за прадстауленне  салдатам усiх правоу i свабод  якiя атрымалi грамадзяне у  вынiку рэвалюцii.Да звяржэння  самадзяржауя сяляне Беларусi  аднеслiся станоуча.Аднак пракметнага  руху сялян весткi аб перамозе  ревалюцii  не  выклiкалi.20  красавiка 1917 у Мiнску адкрыуся з'езд сялянскiх  дэпутатау,якi выказауся,што саветы  гэта  класавая арганiзацыя  i сялян.Самавольныя  захопы зямлi асуджалiся.  Саветы

сялян у асноуным пайшлi за эсэрамi.Усе беларускiя  нац. сiлы 25-27 сакавiка  1917г.  сабралiся на свой з'езд,дзе вырашана было стварыць Беларускую Краевую Раду.

32. Кастрычніцкая рэвалюцыя 1917 г. і яе роля ў гістарычным лёсе беларускага народа.

   Часовы  урад сваiх абяцаннняу не выконвау.Насельнiцтва  Беларусi пакутвала ад цяжару  утрымання больш як 2-х мiльеннай  армii.Восенню  1917г.  яшчэ  больш   пагоршылася  сацыяльна-эканамiчнае  становiшча.У  Беларусi  бальшавiкi  умацавалi  свае пазiцыi толькi  у Мiнскiм i Гомельскiм Саветах.Сялянскiя   Саветы  знаходзiлiся  пад уплывам   эсэрау.25  кастрычнiка 1917г.  бальшавiкi  зверглi Часовы урад у Петраградзе.Мiнскi  Савет 25 кастрычнiка абвясцiу сябе  уладай.Быу  арганiзаваны  ваенна-рэвалюцыйны  камiтэт (ВРК) на чале з

Ландэрам.Процiдзеянне  бальшавiкам у  Мiнску  Камiтэт  выратавання рэвалюцii (Калатухiн).На барацьбу з iмi бальшавiкi Мiнска вызвалi войскi з Заходняга фронту.Мiнскi Савет узяу уладу.У  Магiлеве,дзе  была Стаука Вярхоунага Глаунакамандуючага генерала Духонiна,з дапамогай бальшавiкоу  з Петраграда на чале з прапаршчыкам  Крыленка была  устаноулена  Савецкая улада.Армii Заходняга фронту перайшлi на бок бальшавiкоу.26 лiстапада  1917г.  быу  створаны  выкынаучы камiтэт  Зыходняй  вобласцi i фронту.Тыя Саветы,дзе  бальшавiкi не мелi пераважнай большасцi,распускалiся,праводзiлiся  новыя  выборы,якiя забяспечвалi усталяванне  сваей улады.Такi характар насiла змена  улады у Вiцебску i Гомелi.У лютым 1918г.  бальшавiкi  амаль завяршылi працу па арганiзацыi Савецкай улады  у губернях,паветах.

Бальшавiкi пачалi праводзiць  сацыяльна-эканамiчную  палiтыку.Над прадпрыемствамi  быу  устаноулен  рабочы кантроль.Нацыяналiзаваць паспелi толькi 11 прадпрыемствау.Рабочыя  атрымалi 8-гадзiнны  рабочы  дзень,пачалася  барацьба з беспрацоуем.Бальшавiкi змагалiся са  злачынцамi.30  лiстапада  1917г.  была  створана  у  Беларусi мiлiцыя.

 

33. Беларусь ва ўмовах германскай акупацыі. Абвяшчэнне БНР.

     На акyпованай  немцамi  тэрыторыi  Беларyсi панавала ваенная адмiнiстрацыя.  Акyпанты перадавалi фабрыкi i заводы iх былым yладальнiкам, памешчыкам  вярталася  iх зямля.  Праводзiлiся  рэвiзii прадyктаy. У германiю адправiлi  толькi з Мiнска  на  працy  15000 чалавек. У  адказ  вясной 1918г.  yспыхнyлi сялянскiя паyстаннi y Слyцкiм, Лепельскiм,  Гомельскiм  паветах. Дзейнiчалi партызанскiя  атрады y ваколiцах  Полацка, Вiцебска,  Оршы  i г.д..  У снежнi 1919г. Чырвоная  Армiя заняла Мiнск, а потым  замацавалася на лiнii

Вiльня-Лiда-Слонiм. На  yсёй  тэрыторы Беларyсi снова yмацавалася yлада бальшывiкоy. Каб прыбавiць да сябе беларyскi народ i yзняць мiжнародны прыстыж, бальшывiкi вырашылi абвясцiць БССР. 1 стyдзеня 1919г.  y Смаленскy быy абнародаваны Манiфест  Часовага  yрада Беларyсi, якi  абвясцiy  yтварэнне БССР.  2-3 лютага па прапанове Свярдлова i Усебеларyскi з'езд Саветаy прыняy рашэнне  аб  аб'яднаннi БССР  з  Лiтоyскай  ССР.  Сyверынетэт  БССР  прыняyся бальшывiкамi y ахвярy iдэi сyсветнай рэвалюцыi.  Быy создан савет Народных Камyнараy.   З  настyпленнем  Палякаy  Лiтоyска-Беларyская дзяржава таксама хyтка памерла як i нарадзiлася. На тэрыторыi Беларyсi бальшывiкi распачалi палiтыкy-"Ваеннага камyнiзма".

Абвяшчэнне  БНР.9 сакавіка 1918 г. адбылося пашыранае  пасяджэнне выканкома Савета Усебеларускага з’езда. На пасяджэнні была прынята 2-я  Устаўная грамата да народа Беларусі. У гэтым дакуменце Беларусь абвяшчалася  Народнай Рэспублікай.Аднак ў граматах не былі дастаткова выразна акрэслены  сацыяльна-палітычныя задачы.Таму выпрацоўваецца агульная тактыка ў нацыянальным пытанні.25 сакавіка 1918 г. на сесіі Рады была прынята Устаўная грамата. Грамата  павінна была завяршыць працэс самавызначэння і канчаткова канстытуіраваць утварэнне  беларускай нацыянальнай дзяржаўнасці. Галоўным у грамаце было абвяшчэнне незалежнасці Беларусі.Найбольшую самастойнасць  Рада БНР атрымала ў галіне культуры і адукацыі.Народны сакратарыят  БНР атрымаў ад нямецкага камандавання некаторыя правы і ў галіне міжнароднай палітыкі.Вось у такіх  складаных умовах Рада БНР на закрытым пасяджэнні прыняла тэкст тэлеграмы  германіі, у якой выказвалася падзяка  за вызваленне Беларусі ад бальшавіцкага  прыгнёту і анархіі.Пасылка Радай  тэлеграмы выклікала востры палітычны  кразіс у самой Радзе, яе пакінулі эсэры, меншавікі, яўрэйскія сацыялісты.Крызіс прывёў да расколу БСГ.Пасля вайны  на вызваленай тэрыторыі Беларусі была адноўлена савецкая ўлада. Ствараліся яе органы: ваенныя саветы, рэвалюцыйныя камітэты, выканкомы Саветаў.Такім  чынам, абвяшчэнне БНР з’явілася  першай спробай рэалізацыі на практыцы беларускай ідэі, што ўзнікла яшчэ на пачатку ХІХ ст., сукупнасці ўсіх трох яе асноватворных элементаў  – нацыянальнай свядомасці, нацыянальна-культурнага  адраджэння і нацыянальнай дзяржаўнасці.Аднак  гэта быў першы крок барацьбы за беларускую дзяржаўнасць. Незалежнасць і свабода, аб’яўленыя 25 сакавіка 1918 г., так і засталіся жаданнем і  надзеяй.

34. Стварэнне беларускай савецкай дзяржаўнасці. Роля і месца БССР у стварэнні СССР.

     Працоyныя Савецкай Беларyсi  са  спачyваннем  адносiлiся  да сваiх  сyайчыннiкаy  y Заходняй Беларyсi,выказвалi салiдарнасць iх барацбе.Падтрымкy змагарам  аказвалi працоyныя Масквы, Ленiнграда, Кiева. Асаблiва  y  30-е працоyныя  нашай  краiны патрабавалi ад Польшчы спынiць тэррор y Заходняй Беларyсi.Шырокi водгyк y рабочых БССР атрымала  y  1933г.3-х тыднёвая забастоyка y Беластокy.У час рэпрэсiй i арыштаy  y  нашай  краiне  КПСС  была  абвiнавачана y агентyрнай рабоце на польскyю разведкy,былi праведзены арышты,што нанесла значны yрон партыi. Пасля заключэннi Масквой пакта аб ненападзеннi з Гiтлерам 23 жнiyня 1939 г,становiшча Польшчы пагаршаецца,яна застаецца сам на сам з немцамi.Па  сакрэтнамy пратаколy новая мяжа  СССР  з Польшчай павшнна была праходзiць па лiнii рэк Нарзy-Бyг-Вiсла-Сож. 1 верасня 1939 г. немцы пачалi вайнy з Польшчай, 17 верасня  1939г  чырвоная  армiя перайшла савецка-польскю мяжy. Да 25 верасня савецкiя войскi поyнасцю занялi заходнюю  Беларyсь. 28-30 кастрычнiка 1939г адбыyся Народны сход заходняй Беларyсi, якi выказаyся за аб`яднанне з  БССР.  2  лiстапада  1939г Вярхоyны Савет СССР далyчыy Заходнюю Беларyсь да БССР.Лiквiдацыя польскай сiстэмы кiравання i yстанаyленне савецкай  yлады  сyправаджалiся масавымi парyшэннимш законy з бокy новых yлад.Былi праведзены мерапрыемствы па паляпшэнню yмоy жыцця насельнiцтва. Але iндyстрыялiзацыя,калектывiзацыя i кyльтyрная рэвалюцыя праходзiлi на тэрыторыi Заходняй Беларyсi тымiж жорсткiмi,ахвярнымi шляхамi,

як i y СССР.

 

Удзел БССР ва утварэннi Саюза ССР.

  Пасля  завяршэння  грамадзянскай вайны  паустала пытанне аб больш  цеснам аб'яднаннi Савецкiх рэспублiк.З  лета 1922г. пад кiраунiцвам  ЦК  РКП(б) пачауся пошук i выпрацоука  канкрэтных форм аб'яднання у  адну дзяржаву.  Прыпынiлiся на  прапанове  Ленiна-федэрацiя.I  Усебеларускi з'езд Саветау 14-16 снежня 1922г.  Анагалосна адобрыу  iдэю стварэння федэрацii - СССР.  Была выбрана  дэлегацыя ад  Беларусi для паездкi у Маскву,каб  падпiсаць дакументы.30 снежня 1922г.  у Маскве дэлегацii РСФСР,УССР,БССР i  ЗСФСР  падпiсалi Дэкларацыю i Дагавор аб стварэннi СССР.Ад iмя  БССР гэтыя дакументы падпiсалi 25 чалавек.На з'езде быу выбраны  ЦВК СССР,у  якi  ад БССР  увайшоу  Чарвякоу(ён  стау  адным  з  чатырох Старшынау  ЦВК СССР).У 1924г. на II з'езде  Саветау СССР была прынята  Канстытуцыя СССР.Для  БССР  яна адчыняла магчымасць пашырыць  эканамiчныя правы,вярнуць   усходнебеларускiя    землi,ажыццявiць    беларусiзацыю.Насельнiцтва  БССР,як  i  iншых  рэспублiк,адобрылi  сварэнне СССР,нават не падазраваючы,што  такая форма дзяржаунага аб'яднання  была  iнструментам  ажыццяулення  партыйнай дыктатуры i перашкодай  на шляху нацыянальнага адраджэння  беларускага народа.

35. Шляхі і метады будаўніцтва індустрыяльнага грамадства ў савецкай Беларусі.Асаблівасці ажыццяўлення НЭПа ў БССР.

  На пачатку  20-х гадоў ХХ стагоддзя Беларусь  па-ранейшамк заставалася слабаразвiтай  у прамысловых адносiнах рэспублiкай.  Аснову яе складалi харчовая, дрэваапрацоўчая,  каляровая, гарбарная галiны, на  долю якiх прыпадала асноўная  частка агульнага аб`ему валавай  прадукцыi. Прамысловасць па-ранейшаму  заставалася «дробнай» i «кустарнай».  Вельмi востра стаяла ў рэспублiцы  праблема iнжынерна-тэхнiчных кадраў, квалiфiкаваных рабочых. У той жа час i культурны ўзровень асноўнай масы насельнiцтва заставаўся нiзкiм.                                                                             Усе гэта перашкаджала развiццю народнай гаспадаркi, галоўйнай мэтай палiтыкi сацыялiстычнай iндустрыалiзацii было стварэнне матэрыяльна-тэхнiчнай базы сацыялiзму, пераўтварэнне СССР у эканамiчна-незалежную дзяржаву за магутным эканомiка-вытворчым, навукова-тэхнiчным i абарончым патэнцыялам, забеспячэнне росту прадукцыйнасцi працы i на гэтай аснове няўхiльнае павышэнне матэрыяльнага дабрабыту ў культурнага ўзроўню працоўных.                                      Сутнасць iндустрыалiзацii (I) заключалася ў наступным: весцi эканамiчнае будаўнiцтва пад такiм вуглом гледжання, каб СССР з краiны, якая ўвозiць машыны i абсталяванне, ператварыць у краiну, якая выпускае машыны i абсталяванне. Дзеля таго как забяспечыць пераўзбраенне народная гаспадаркi, падняцце яе на новы тэхнiчны ўзровень, аб`яўлялася пераважным развiццем цяжкай iндустрыi, асаблiва тых яе галiн, што выраблялi сродкi вытворчасцi. Улiчвалася, што поспех I будзе залежыць ад «змычкi рабочага класа i сялянства», г.зн. удзелу вескi ў фiнансаваннi прамысловасцi цераз збалансаваную палiтыку ў вобласцi падаткаў i цэн як на сельскагаспадарчую, так i на прамысловую прадукцыю.                          Па сваей прыродзе I ў СССР не магла абмежавацца нi маштабамi асобных галiн, нi тэрыторыяй асобных рэспублiк цi раенаў. Паколькi эканомiка савецкай беларусi была неад`емнай часткая эканомiкi СССР, I рэспублiкi праходзiла так, як у цэлым па краiне.                                                                         На Беларусi мелiся i свае асаблiвасцi, i свае цяжкасцi. Адрозненне ў тэрмiнах i тэмпах I, галiновых i структурных прапорцыях былi абумоўлены:                                                                   - геапалiтычным становiшчам Беларусi ў мiжваенны перыяд (прамежнае знаходжанне, адсюль немэтазгоднасць развiцця цяжкай прамысловасцi прадпрыемстваў ваенна-прамысловага комплексу);                                                                      - адсутнасць разведаных радовiшчаў нафты, газа, каменнага вуглю, руд чорных i каляровых металаў, сыравiннай базы будаўнiчых матэрыялаў;                                                       - арыентацыяй прамысловасцi на мясцовую сыравiну – перчарговым развiццем легкай i харчовай прамысловасцi;                                             - недахопам квалiфiкаваных кадраў i iнш.

  З улiкам  гэтых асаблiвасцей на Беларусi  быў ўзяты курс на неабходнае i хуткае развiцце галiн, якiя  базiравалiся на перапрацоўцы  мясцовай сыравiны: керамiчнай, шклянай,  запалкавай, дрэваапрацоўчай, iльнопрадзiльнай,  папяровай, гарбарнай, харчовай i iнш.

  Правядзенне  I патрабавала вялiкiх сроддкаў. Асноўнай  крынiцай накаплення з`яўлялася  сама прамысловасць праз сакрашчэнне  накладных расходаў, знiжэнне сабекошту  прадукцыi, паскарэнне абарачальнасцi  сродкаў, шэрокай нацыяналiзацii прамысловасцi, укараненне найноўшых дасягненняў  навукi i тэхнiкi, павышенне прадукцыйнасцi  працы i ўмацаванне дысцыплiны, а  таксама за кошт эканомii i павышэння  рэнтабiльнасцi вытворчасцi. Важнай  крынiцай атрымання сродкаў з`явiлiся  таксама зберажэннi працоўных,  падпiска на дзяржаўныя пазыкi.

  За тры гады I ў рэспублiцы было пабудавана 150 прамысловых прадпрыемстваў. Адначасова вялася рэканструкцыя дзеюцых прадпрыемстваў, абапiраючыся на фiнансавую дапамогу СССР. За гады першай пяцiгодкi было пабудавана 78 буйных i 460 дробных i сярэднiх прадпыемстваў.

  У агульным  комплесе эканамiчнага развiцця  Беларусi важная роля належала  рэканстуркцыi i развiццю транспарта, асаблiва аўтамабiльнага. У 1935 г.  адкрыта першая ў рэспублiцы  авiялiнiя Мiнск-Масква. У Мiнску  быў пабудаваны аэрапорт, укаранялася  тэлефонная i тэлеграфная сувязi. Нягледзячы  на працоўны ўздым i высокiя  тэмпы I, заданнi другой i першых гадоў  трэцяй пяцiгодак (як i першай) не  былi выкананы. Па тэмпах развiцця  БССР адставала ад СССР у  цэлым.

36. Духоўнае і культурнае жыццё ў БССР у 1920-я гады.

 Ліквідацыя  непісьменнасці дарослага насельніцтва  і ўвядзенне ўсеагульнага абавязковага  навучання дзяцей. У БССР у  20-я гг. Праводзілася беларусізацыя  – палітыка, накіраваная на развіцце  беларускай мовы і культуры, павышэнне  ролі асоб карэннай нацыянальнасці  ў грамадска-палітычным жыцці.  Цэнтральнае месца займала праблема  мовы. На тэрыторыі БССР прызнаваліся  раўнапраўнымі дзяржаўнымі мовамі  беларуская, руская, яўрэйская і  польская. Законы БССР друкаваліся  на гэтых чатырох мовах. Беларуская  мова ўводзілася ва ўсіх навучальных  і выхаваўчых установах, укаранялася  ў службовае справаводства.                                             Задачы гаспадарчага і культурнага  будаўніцтва, падрыхтоўкі кваліфікаваных  кадраў патрабавалі ўсеагульнай  пісьменасці. У Беларусі была  створана Рэспубліканская надзвычайная  камісія па ліквідацыі непісьменнасці. У гарадах і весках арганізаваліся  і працавалі школы і пункты  па ліквідацыі непісьменнасці, школы  рабочай моладзі, групы індывідуальнага  навучання дарослых.                                         У 1926 г. у БССР аформілася  таварыства “Прэч непісьменнасць”.  Па ініцыятыве камсамола праводзіліся  месячнікі “За пісьменнасць”,  а таксама культпаход і культэстафета,  у ходзе якіх разам з іншым  ажыцяўлялася і ліквідацыя непісьменнасці. Пры гарадскіх і сельскіх Саветах  былі створаны группы садзейнічання  ліквідацыі непісьменнасці, праходзілі  грамадскія агляды школ і пунктаў  па ліквідацыі непісьменнасці.                                                                           У ліквідацыі непісьменнасці  прымалі ўдзел калектывы фабрык  і заводаў, калгасаў і саўгасаў, арганізацый і ўстаноў, настаўнікі, студэнты, школьнікі, усе пісьменныя  людзі. У выніку пісьменнае  насельніцтва БССР ва ўзросце  9 гадоў і старэй (без заходніх  абласцей) павялічылася з 53% у  1926 г. да амаль 79% у 1939 г.                                                                                  Адной з цэнтральных праблем  культурнага будаўніцтва з’яўлялася  ўвядзенне ўсеагульнага абавязковага  навучэння дзяцей. У 1926 г. ЦВК  і СНК БССР прынялі пастанову  “Аб увядзенні ўсеагульнага абавязковага  навучання”. У адпаведнасці з  гэтай пастановай праводзіліся  растлумачальная работа сярод  насельніцтва, перапіс дзяцей школьнага ўзросту, будаўніцтва і рамонт школьных будынкаў і абсталявання, нарыхтоўка паліва, добраўпарадкаванне школьных двароў, забеспячэнне дзяцей адзеннем і абуткам, падручнікамі і школьна-пісьмовымі прыладамі. Арганізоўваліся таксама гарачае харчаванне і падвоз дзяцей у школу з далекіх весак, праходзілі камсамольскія суботнікі на карысць школы.

 Прафесійная  адукацыя. Станаўленне і развіцце  вышэйшай школы. Падрыхтоўка кадраў  спецыялістаў ажыццяўлялася ў  ВНУ, якія ствараліся ў гады  савецкай улады. 30 кастрычніка 1921 г. адбылося адкрыцце Бел. дзяржаўнага  універсітэта.                                                                              У 1925 г. у выніку зліцця Горацкага  сельскагаспадарчага інстытута  і Мінсткга інстытута сельсткай   і лясной гаспадаркі была створана  ў Горках Бел. дзяржаўная акадэмія  сельскай гаспадаркі. Усяго ў  канцы другой пяцігодкі ў 23 ВНУ БССР вучылася каля 15 тыс.  Студэнтаў. Акрамя таго, завочным  навучаннем было ахоплена больш  20 тыс. чалавек.                                                                              За гады сацыялістычнага будаўніцтва  ў БССР было падрыхтавана больш  за 40 тыс. спецыялістаў вышэйшай  кваліфікацыі. Сярод іх – настаўнікі, урачы, інжынеры, эканамісты, аграномы, юрысты, прадстаўнікі іншых прафесій.                                       Беларуская навука. 20-я гг. Сталі  часам нараджэння беларускай  навукі. У 1922 г. быў створаны  Інстытут беларускай культуры. У  1929 г. ен быў рэарганізаваны  ў Беларускую Акадэмію навук.  Вучоныя займаліся пошукам карысных  выкапняў, гідраэнергічных рэсурсаў, даследваннем праблем арганічнай  і неарганічнай хіміі, павышэння  ўраджайнасці. Распрацоўваліся   важныя пытанні гісторыі, беларускай  мовы і літаратуры, філасофіі  і эканомікі.                                                                Літаратура і тэатр. Бурнае  развіцце беларускай савецкай  літаратуры пачалося ў 20-я гг. На ўсю моц загучаў голас  старэйшых беларускіх пісьменнікаў  – Янкі Купалы, Якуба Коласа, Цішкі  Гартнага, Змітрака Бядулі. У сваіх  творах яны адлюстроўвалі жыцце,  працу і духоўны свет простых  людзей дарэвалюцый Беларусі, будаўніцтва  сацыяльнага грамадства, думы народа  і яго імкненне да новага  жыцця.                                      У 20-30 гг. Разгарнулася творчасць  многіх іншых пісьменнікаў і  паэтаў: Міхася Чарота, Кандрата  Крапівы, Кузьмы Чорнага, Міхася  Лынькова, Пятра Глебкі, Пятруся  Броўкі, Аркадзя Куляшова.           Беларускія пісьменнікі і паэты  горача віталі Кастрычніцкую  рэвалюцыю, перадавалі ў сваіх  творах яе пафас і драматызм,  адлюстроўвалі падзеі грамадзянскай  вайны, натхнена апявалі нараджэнне  новага грамадства.                                   Важную ролю ў станаўленні  беларускага тэатральнага мастацтва  адыграў Першы Беларускі дзяржаўны  тэатр, які быў адкрыты ў  Мінску ў верасні 1920 г.                                                           У 1924 г. у Магілеве была пастаўлена  першая беларуская савецкая опера  М. Чуркіна “Вызваленне працы”.                                                 Жывапіс, архітэктура, скульптура. Аб поспеху беларускага жывапісу  сведчаць  творы, якія з’явіліся  яшчэ ў 20-я гг. Сярод іх карціны  В. Волкава “Партызаны”, М.  Філіповіча “Бітва на Нямізе”,  “Паўстанне К. Каліноўскага”,  пейзажы У. Кудрэвіча “Над  Свіслаччу”, “На сажы”.                              Выдатнымі архітэктурнымі збудаваннямі 20-30-х гг. з’явіліся Дом урада,  Дом Чырвонай Арміі, будынкі  Акадэміі навук, Тэатра оперы  і балета.м

Информация о работе Каротки курс гисторыи